Blog Single Author Fullwidth

[Umowa o współpracy zawierana jest na podstawie art. 353¹ Kodeksu cywilnego. Przepis ten określa zasadę swobody umów, zgodnie z którą strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Takie umowy polegają przede wszystkim na podjęciu przez strony deklaracji o wzajemnej współpracy i mogą przybrać formę np. umowy sponsoringu, umowy konsorcjum, umowy o świadczenie usług reklamowych, umowy dystrybucji, umowy o pełnienie nadzoru inwestorskiego, umowy o świadczenie usług powiernictwa inwestycyjnego, umowy o świadczenie usług, umowy o wykonywanie prac badawczo-rozwojowych, umowy franchisingu]

W dniu …………………………………..…. w …………………………………………………

[W umowie powinno się wskazać datę i miejsce zawarcia umowy. Zasadniczo do zawarcia umowy dochodzi w momencie złożenia przez strony zgodnych oświadczeń woli. Niemniej jednak strony mogą tę regułę zmienić. Z kolei miejsce zawarcia umowy często przesądza o prawie właściwym oraz właściwości sądu w przypadku ewentualnego sporu wynikłego na tle łączącej strony umowy]

pomiędzy:

……………………………., zamieszkałym w …………………………..……. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą …………………………………….…………. z siedzibą w …………………………….., NIP:………………………, REGON:…………………………, wpisaną do ewidencji działalności gospodarczej;
zwanym dalej „Zamawiającym”
a
…………………………., zamieszkałym w ………………………………, legitymującym się dowodem osobistym o numerze i serii ……………………………., PESEL: …………………., NIP:………………………………….;
zwanym dalej „Wykonawcą”

[W umowie należy szczególną uwagę zwrócić na dokładne zindywidualizowanie stron umowy, poprzez wskazanie ich danych adresowych i rejestrowych oraz osób upoważnionych do ich reprezentacji. Na potrzeby niniejszego przykładu przyjęłam, iż stronami umowy są przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą oraz osoba fizyczna. Szczególną uwagę warto zwrócić na to, aby w umowie znalazły się numery PESEL lub NIP kontrahenta, bowiem w razie wystąpienia sporu istnieje wymóg wskazania ich w pozwie]

została zawarta umowa następującej treści:

§1

1. Przedmiotem umowy jest świadczenie przez Wykonawcę na rzecz Zamawiającego usług, polegających na …………………………………………………………………………, w zamian za wynagrodzenie.
   

   [Przedmiot umowy powinien być wskazany jednoznacznie i precyzyjnie, poprzez wskazanie istotnych elementów łączącego strony stosunku prawnego. Warto przy tym pamiętać, że o charakterze umowy decydują zawarte w niej postanowienia a nie nazwa umowy]

2. Wykonawca zobowiązuje się do osobistego wykonania przedmiotu umowy.
3. Powierzenie wykonania poszczególnych usług w ramach niniejszej umowy osobie trzeciej wymaga uzyskania każdorazowo uprzedniej pisemnej zgody Zamawiającego. Wykonawca ponosi wyłączną odpowiedzialność za działania i zaniechania osób trzecich, przy pomocy których wykonał usługi.
4. Wykonawca ponosi odpowiedzialność za wykonywanie czynności w ramach zleconych usług oraz za ich rezultat

[W myśl ogólnej zasady wyrażonej w kodeksie cywilnym świadczenie nie musi być spełnione osobiście przez dłużnika. Warto zatem pamiętać, iż w sytuacji gdy kontrahentowi zależy na osobistym wykonaniu zobowiązania przez dłużnika, należy w umowie zamieścić wyraźne postanowienie w tym przedmiocie]

§2

1. Zamawiający zobowiązuje się do:
   a. przekazywania Wykonawcy wszelkich informacji oraz wszelkiej dokumentacji będącej w jego posiadaniu, jeżeli jest to niezbędne dla prawidłowego świadczenia usług określonych w §1 ust. 1 niniejszej umowy;
   b. bieżącego informowania Wykonawcy o wszelkich okolicznościach, jakie mogą mieć wpływ na wykonywaną usługę;
   c. zlecania usług w formie ustnej lub mailowej na adres: ……………………………….;
   d. zapłaty wynagrodzenia określonego w §3 ust.1, w terminie określonym w §3 ust. 3.
2. Wykonawca zobowiązuje się do:
   a. wykonywania usług określonych w §1 ust. 1 niniejszej umowy w formie dokumentów, przekazywanych na żądanie Zamawiającego również na nośniku magnetycznym;
   b. ochrony interesów Zamawiającego wobec osób trzecich w zakresie przedmiotu umowy;
   c. wykonania przedmiotu umowy zgodnie z uprzednio przekazanym zakresem prac, dokumentacją, posiadaną wiedzą i doświadczeniem oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa;
   d. bieżącego informowania Zamawiającego o wszelkich okolicznościach, jakie mogą mieć wpływ na terminowość lub jakość wykonywanej usługi lub mogą stanowić przeszkodę w jej wykonaniu;
   e. zapewnienia terminowego wykonywania usług określonych w §1 ust. 1 niniejszej umowy.

[Podczas konstruowania umowy należy zwrócić uwagę na jasne i zwięzłe określenie praw i obowiązków stron. W umowie nienazwanej, dokładny opis praw i obowiązków stron, wskazuje z jaką najbliższą umową nazwaną należy wiązać interpretację umowy]

§3

1. Z tytułu wykonania każdej pojedynczej usługi, określonej w §1 ust. 1 niniejszej umowy, Zamawiający zapłaci Wykonawcy wynagrodzenie w wysokości …………….. (słownie:……………………………………………….) złotych.
2. Wynagrodzenie będzie płatne na podstawie rachunków wystawianych przez Wykonawcę po zakończeniu każdej pojedynczej usługi określonej w §1 ust. 1 niniejszej umowy. Rachunek będzie wystawiony na podstawie protokołu odbioru prac w zakresie pojedynczej usługi i podpisany przez obie strony umowy.
3. Zamawiający zapłaci Wykonawcy wynagrodzenie w terminie … dni od dnia doręczenia mu prawidłowo wystawionego rachunku, na wskazany w jego treści rachunek bankowy Wykonawcy.
4. Wykonawca oświadcza, że należności publicznoprawne będzie płacił we własnym zakresie.

§4

1. Wykonawca ponosi całkowitą odpowiedzialność za szkody poniesione przez Zamawiającego lub osoby trzecie, a powstałe w wyniku lub w związku z wadliwym wykonywaniem przez Wykonawcę usługi i usuwaniem wad.
2. Jeżeli wystąpi szkoda, Wykonawca jest zobowiązany naprawić ją względem Zamawiającego lub osoby trzeciej, na własny koszt.

§5

1. Strony postanawiają, iż w przypadku opóźnienia w wykonaniu każdej pojedynczej usługi w ramach niniejszej umowy, Zamawiającemu przysługuje kara umowna w wysokości …. % wartości tej usługi wskazanej w §3 ust. 1 umowy za każdy dzień opóźnienia.
2. Zastrzeżona kara umowna nie wyłącza możliwości dochodzenia na zasadach ogólnych odszkodowania przewyższającego karę umowną.

[Szczególnie istotne w tym zakresie jest zwrócenie uwagi na stosowane pojęcia: opóźnienie i zwłoka, przy czym to ostatnie oznacza jedynie zawinione opóźnienie. Z tego też względu dla Zamawiającego korzystniejsze będzie zastrzeżenie kary umownej na wypadek opóźnienia, a więc nawet w sytuacji niezawinionego działania Wykonawcy]

§6

1. Umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony.
2. Strony zastrzegają prawo odstąpienia od umowy w terminie do dnia ………………… .
3. Niezależnie od powyższego, Zamawiający może w każdym czasie odstąpić od niniejszej umowy, na mocy jednostronnego oświadczenia w przypadku gdy:
   a. Wykonawca opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem usługi tak dalece, że jest prawdopodobne, aby zdołał je ukończyć w czasie umówionym,
   b. Wykonawca wykonuje usługi w sposób wadliwy lub sprzeczny z umową,
   c. usługa ma wady istotne, które nie dadzą się usunąć albo gdy z okoliczności wynika, że Wykonawca nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim.
4. Oświadczenie o odstąpieniu od umowy wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności i jest skuteczne, jeżeli dojdzie do drugiej strony w terminie, o którym mowa w ust. 1 tego paragrafu.
   

   [W celu skutecznego zastrzeżenia umownego prawa odstąpienia klauzula umowna powinna zawierać termin końcowy, w ciągu którego strona może odstąpić od umowy oraz wskazanie strony lub stron, którym przysługuje uprawnienie do odstąpienia od umowy. Strony umowy mogą realizację prawa odstąpienia od umowy uzależnić od dania przez uprawnionego do odstąpienia tzw. odstępnego]

5. W każdym czasie umowa może zostać rozwiązana na mocy porozumienia stron.

§7

1. Strony umowy zgodnie postanawiają, że nie są odpowiedzialne za skutki wynikające z działania siły wyższej, w szczególności pożaru, powodzi, ataku terrorystycznego, klęsk żywiołowych, a także innych zdarzeń na które strony nie mają żadnego wpływu i których strony nie mogły uniknąć (siła wyższa).
2. Strona umowy, u której wyniknęły utrudnienia w wykonaniu umowy wskutek działania siły wyższej, jest obowiązana bezzwłocznego poinformowania drugiej strony o wystąpieniu i ustaniu działania siły wyższej.
3. Brak powiadomienia lub zwłoka z powiadomieniem drugiej strony o wystąpieniu siły wyższej spowoduje, iż strona ta nie będzie mogła skutecznie powoływać się na siłę wyższą jako przyczynę zwolnienia z odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy.
4. Strona umowy, u której wyniknęły utrudnienia w wykonaniu umowy na skutek działania siły wyższej, jest obowiązana do podjęcia wszelkich możliwych i prawem przewidzianych działań w celu zminimalizowania wpływu działania siły wyższej na wykonanie umowy.

§8

1. Strony niniejszej umowy postanowiły, że w okresie realizacji niniejszej umowy, Wykonawca zobowiązuję się do niezawierania umów: ………………………….. z wszystkimi dotychczasowymi klientami Zamawiającego.
2. W przypadku naruszenia obowiązku określonego w ust. 1 Wykonawca jest zobowiązany do zapłaty Zamawiającemu kwoty ………… zł tytułem kary umownej.
3. Zamawiający jest uprawniony do dochodzenia odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary umownej.

[W klauzuli o zakazie konkurencji należy wskazać jego zakres oraz okres obowiązywania. Zakres zakazu konkurencji najlepiej określić poprzez wskazanie jakiego rodzaju działalności nie wolno prowadzić lub na rzecz jakich podmiotów nie wolno świadczyć usług. Należy również pamiętać, iż zastrzeżenie umowne dotyczące zakazu konkurencji po ustaniu stosunku prawnego bez przysługującego drugiej stronie ekwiwalentu może zostać uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego]

§9

1. Wykonawca zobowiązuje się do traktowania jako poufnych dokumentów oraz informacji, uzyskanych w związku wykonywaniem usług oraz do ich nieujawniania osobom trzecim bez uprzedniej zgody Zamawiającego zarówno w trakcie realizacji umowy, jak i po jej zakończeniu.
2. Informacje, które nie będą traktowane jako poufne, to informacje i dokumenty, w stosunku do których strony są w stanie udowodnić, że:
   a)są publicznie dostępne w jakikolwiek sposób bez naruszania niniejszej umowy,
   b) zostały sporządzone przez stronę samodzielnie i niezależnie bez wykorzystywania informacji poufnych drugiej strony,
   c) zostały uzyskane od osoby trzeciej, która nie jest związana obowiązkiem zachowania ich poufności,
   d) zostały uzyskane przez stronę bez obowiązku utrzymania ich w poufności, które były w jej posiadaniu lub były jej znane przed uzyskaniem od strony ujawniającej.

§10

Strony postanawiają, że sądem właściwym do rozstrzygania sporów wynikłych na tle niniejszej umowy będzie sąd właściwy dla miejsca zamieszkania Zamawiającego.

§11

strony zgodnie postanawiają, że w przypadku gdyby którekolwiek z postanowień umowy było lub miało stać się nieważne, nie wpływa to na ważność całej umowy, która w pozostałej części pozostaje nienaruszona.

§12

Wszelkie zmiany niniejszej umowy wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

§13

Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednej dla każdej ze stron.

………………………………… ………………………………
Zamawiający

Na wstępie niniejszych rozważań należy postawić tezę, iż zasadą jest podjęcie prac budowlanych dopiero po wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, czyli po przeprowadzeniu tzw. „odrolnienia”. Na marginesie warto wspomnieć, iż w gminach nieposiadających miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego odrolnienie gruntu odbywa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 lutego 1995 roku o ochronie gruntów leśnych i rolnych (Dz. U. 1995 Nr 16, poz. 78). Z kolei w gminach posiadających taki plan odrolnienie działki wiąże się z jego zmianą. Abstrahując od szczegółów zagadnienia należy stwierdzić, że powyższa reguła nie ma zastosowania do gospodarstw rolnych.

Analizę zagadnienia zabudowy siedliskowej należałoby rozpocząć od definicji „działki siedliskowej”. Jednocześnie trzeba stwierdzić, że znajdujące tu zastosowanie akty prawne nie zawierają jej legalnej definicji. Wobec powyższego pomocą może okazać się orzecznictwo sądów. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 24 stycznia 2013 roku:

Nie można przyjąć generalnie, że “siedlisko” odpowiada pojęciu “gospodarstwa rolnego”. Gospodarstwo rolne stanowią bowiem określone jego części składowe, w tym przede wszystkim grunty rolne jeżeli wraz z pozostałymi składnikami stanowią zorganizowaną całość gospodarczą. Działka siedliskowa może być zatem jego elementem składowym. Ponadto WSA w Opolu powołał się w treści uzasadnienia wyroku na pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (wyrok z dnia 21 października 2009 r., sygn. akt. II SA/WR 215/09), iż siedlisko to teren o charakterze kameralnym (prywatnym), na którym posadowiony jest dom mieszkalny, gdzie koncentrują się czynności życiowe rolnika i jego rodziny i zaspokajane są elementarne potrzeby życiowe, a zabudowa zagrodowa to siedlisko wraz z zabudowaniami gospodarczymi. Uważam, że powyższa definicja, z uwagi na realizację podstawowej funkcji działki siedliskowej jaką jest zamieszkanie na niej rolnika wraz z rodziną, w pełni zasługuje na akceptację. Przytoczona definicja zyskała również uznanie Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 10 marca 2011 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt II OSK 462/10.

Z uwagi na fakt, iż zabudowa siedliskowa przeznaczona jest na gospodarstwo rolne prowadzone przez rolnika, wyjaśnić należy co rozumieć pod pojęciem „gospodarstwa rolnego” i „rolnika”. Zgodnie z ustawą z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. 2003, Nr 64, poz. 592) gospodarstwem rolnym nazywamy gospodarstwo rolne w rozumieniu Kodeksu cywilnego o obszarze nie mniejszym niż 1 ha użytków rolnych, natomiast rolnikiem jest osoba fizyczna będąca właścicielem, użytkownikiem wieczystym, samoistnym posiadaczem lub dzierżawcą nieruchomości rolnych, których łączna powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 300 ha, posiadająca kwalifikacje rolnicze oraz co najmniej od 5 lat zamieszkała w gminie, na obszarze której jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego i prowadzącą przez ten okres osobiście to gospodarstwo.

Zabudowa siedliskowa obejmuje budowę domów jednorodzinnych o przeznaczeniu mieszkalnym, a także budowę budynków gospodarczych. Usytuowanie obiektów budowlanych, projekt zagospodarowania działki oraz jej minimalna powierzchnia (zazwyczaj jest to 1 ha) objęte jest uwarunkowaniami wynikającymi z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku – z decyzji o warunkach zabudowy. W tym miejscu warto dodać, iż w myśl przepisu art. 61 ustawy z 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003, Nr 80, poz. 717):
Wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1. co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu;
2. teren ma dostęp do drogi publicznej;
3. istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust. 5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego;
4. teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1;
5. decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi.

Punktu pierwszego nie stosuje się do zabudowy zagrodowej, w przypadku gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z tą zabudową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, rolnik zamierzający wybudować dom na działce siedliskowej powinien wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Uzyska ją z reguły wówczas, gdy wielkość gospodarstwa rolnego związanego z budową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa w danej gminie, która kształtuje się w granicach 7-20 ha. Dopiero po uzyskaniu warunków zabudowy możliwe jest złożenie wniosku o wydanie pozwolenia na budowę.
Jak pokazuje praktyka, największym problemem w uzyskaniu pozwolenia na budowę na działce siedliskowej jest sprostanie następującym wymogom:

1. dom w zabudowie siedliskowej może wznosić jedynie ten, kto posiada status rolnika;
2. powierzchnia gospodarstwa rolnego musi przekraczać średnią powierzchnię gospodarstwa w danej gminie;
3. gmina może w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (jeżeli takowy został już uchwalony) określić minimalną powierzchnię działki, na której można wybudować siedlisko.

Na zakończenie warto poruszyć także kwestię przeniesienia pozwolenia na budowę obiektu budowlanego na działce siedliskowej na osobę niebędącą rolnikiem. Należy mieć na uwadze, że jeżeli dla siedliska zostały wydane warunki zabudowy i rolnik, który je uzyskał sprzeda działkę osobie niebędącej rolnikiem – pozwolenie na budowę nie zostanie wydane. W tej sytuacji warto wstrzymać się z zakupem działki do momentu uzyskania pozwolenia na budowę przez sprzedawcę, posiadającym status rolnika. Po sprzedaży nieruchomości pozwolenie na budowę może zostać przeniesione na nowego właściciela. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 roku – Prawo budowlane (Dz. U. 1974, Nr 89, poz. 414) dopuszcza się możliwość przeniesienia decyzji o pozwoleniu na budowę – za zgodą strony, której wydano decyzję, na rzecz innej osoby. Może mieć to miejsce w sytuacji, kiedy sprzedajemy rozpoczętą budowę lub kupujemy dom, który właśnie powstaje.

Właściwy organ, który wydał decyzję może ją przenieść na nabywcę tylko pod wówczas, jeżeli przyjmuje on wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz złoży oświadczenie o nabyciu praw do nieruchomości. Warto również mieć na uwadze, iż nawet po wybudowaniu domu, kupujący, który nie jest rolnikiem powinien wyłączyć grunt pod domem z produkcji rolnej, a zatem winien ją „odrolnić”. Dodatkowym rozwiązaniem może okazać się zakup działki rolnej z istniejącymi już zabudowaniami. Wówczas kupujący, niebędący rolnikiem występuje jedynie o pozwolenie na ewentualną przebudowę.